Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

Ήσουν τζαι σου έναν ψέμαν




Εις τες σκοτεινόττερες ώρες της νύχτας
Έκαμα λάθος που σε ασκόπησα
Γιατί ήσουν τζαι σου κοπελλούιν της φαντασίας

Άμμαν επνίουμουν εις τα νερά των τάρτακων
Έκαμα λάθος που εις εσέν εστράφηκα
Γιατί κάθαν λέξη που εξεστόμηα του αέρα ήτον

Ήσουν τελικά μια οπτασία
Μιτά σου την ώραν μου έφαα
Ήσουν εν τέλη τζαι σου έναν ψέμαν

Εγιώ φταίω που επίστεψα
Ότι ο κοσσινάς εν τη ερήμω υπήρξες
Ότι ήσουν τζείνον που εγύρευκα

Άρκησα να καταλάβω ότι εν ήσουν η νηλιακτία εις την αντάραν
Αλλά μια λάμπα φτορίου που μέστην νύχταν αναβόσβηνες
Τζαι εγιώ, εν θέλω μια μπουμπουρία να σου είμαι πκιον.

Λεξιλόγιον

τάρτακα = άβυσσος
κοσσινάς = πηγή από την οποία ρέει άφθονο νερό
νηλιακτία = ακτίνα του ηλίου
αντάρα = θύελλα με πολύ άνεμο και βροχή
λάμπα φτορίου = λάμπα φθορίου
μπουμπουρία = πεταλούδα της νύχτας που ελκύεται στο φως

Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010

Καρτέρα κόμα λλίον




Να συνάξεις τα πράματα σου μεν βκιάζεσαι
Σε παρακαλώ πόμινε νάκκον καλοτζαίριν
Κάμε αλλόνάκκον υπομονήν

Κάρτερα κόμα λλίον, φθινόπωρον
Για να σκεφτώ τζαι να αποφασίσω
Δώσμου κόμα έναν λεπτόν σε εκλιπαρώ

Εν ιξέρω αν θέλω καλοτζαίριν
Να σε πκιάω που το σςέριν
Τζαι μιτα σου εις τον ζόφφον να χαθώ

Αν η Ύπαρξη μου παρελθόν πρέπει να γινεί
Η Ψυσςή μου να σβηστεί
Η Λήθη να την ξεδιψάσει

Γιά αν το φθινόπωρον πρέπει να καλωσορίσω
Την ορπίαν να μεν χάσω
Την ζωήν μου να συνεχίσω.

Λεξιλόγιον

Ζόφφος = το σκοτάδι του Άδη εκ του οποίου φκαίννει το "ζοφφός", δηλαδή θαμπός.
Λήθη = η αδελφή του Θανάτου και του Ύπνου, εις τούτην περίπτωσην ποτάμιν του Άδη του οποίου το νερόν επίνναν οι νεκροί για να λησμονήσουσιν την επίγειαν ζωήν τους.

Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010

Υπεράνω νόμων: Casino Royal


Προ πολλού είχα γράψει την ανάρτησην εν ονόματι Παρανομολατρεία. Εχτές όμως είχα το πιο τρανταχτόν παράδειγμαν της κυπριακής παρανομολατρείας.

Ονομάζεται Casino Royal, λειτουργεί έσςει που τον Ιούνην τζαι ΕΝ βρίσκεται εις κανέναν στενόν της Λάρνακας αλλά εις την καρκιάν των Φοινικούων 500 μέτρα που την Επαρχιακήν Διοίκησην Λάρνακος, το Δημαρχείον Λάρνακος ΤΖΑΙ τα κεντρικά της Αστυνομίας Λάρνακος.Έν της ιδιοκτησίας του "μαφιόζου" της Σκάλας. Ο συγκεκριμένος μαφιόζος έν ένας τύπος "αθίγγανου", μόνον που τούτον εν τον ατζίζει ο νόμος. Έν υπεράνω. Όπως υπεράνω του νόμου έν ο κάθε σςεσμένος της λίρας, κομματόσκυλον, κεντρικόν μέλος του κόμματος, επιχειρηματίας φίλος κόμματος, εγκληματίας, παράνομος κτλ.

Ο νομοταγής Κυπραίος που δουλεύκει μιαν σοβαρήν δουλειάν τζαι πκιορώννει τους φόρους του ανταμοίβεται με φόρους εις τα καύσιμα, τα τρόφιμα, τα φάρμακα, πτωχήν παροχήν παιδείας, πτωχήν παροχήν υγείας, κανέναν πρόστιμον, πληθωρισμόν τζαι με ανεργίαν.

Ο εγκληματίας "τιμωρείται" με το στάτους του "Υπεράνω νόμων". Κάμνει ότι θέλει, όπως το θέλει, όποτε θέλει τζαι ως αποτέλεσμαν σςέζει της λίρας. Ζςει καλά δίχα να ταλαιπωρείται, δίχα τιμωρίαν.

Εις την Κύπρον η σκληρή δουλειά τζαι η νομοταγεία σημαίνει ότι είσαι ΓΆΡΟΣ.

Δίδαγμαν του κράτους μας: "καλλύττερα να είσαι οκνυρός αγύρτης τζαι χαραμοφάης."

Τούτος ο τόπος θέλει νάκκον χάος για να σάσει...

...για να γινεί "δίκαιη κοινωνία".

Θέλει καμιάν επανάστασην.

Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010






Τα σχόλια σας κάμετε τα εις το youtube τζαι εις τον δημιουργόν του βίντεο.

Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010

Το παράπονον νιού παππού


Σήμερον εποσαραντώσασιν οι αρφότεκνες μου τζαι ήρτασιν έσσω μου με τον τζύρην τζαι την μάναν τους να φάσιν για να το γιορτάσομεν.

Ο τζύρης μου, ο περίφανος παππούς, ήτουν σκεφτικός που την ώραν που ήρτασιν. Αρώτηα τον ένταμπου έσςει τζαι είπεν μου "τίποτε". Εκάτσαμεν να φάμεν τζαι εν ήτουν ομιλητικός όπως πάντα.

"Άπα, ένταμπου σςεις;", ξαναρωτώ.

"Επαρατήρησα κάτι", πολοέται με έναν χαμόγελον εις τα σςείλη.

"Τα μωρά άμμαν ρεχτούσιν λαλείτε τους 'μπράβο αγάπη μου'. Άμμαν σςέσουσιν λαλείτε τους 'μα έκαμες μου κακκά αγάπη μου;'. Άμμαν κλάσουσιν λαλείτε τους 'μα έκαμες μου πούρτου αγάπη μου;'.

Εγιώ άμμαν ρεχτώ λαλείτε ότι είμαι 'ζώον'. Άμμαν σςέσω λαλείτε μου 'έν χτιτζόν' τζαι άμμαν κλάσω σίρνετε μου μαστραππούθκια."

Έντα πάει να πει;!"

Τούτον εστί το παράπονον νιου χαζοπαππού...!

Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010

Autumno, benvenuto

Τούντο καλοτζαίριν πραγματικά επέτησεν ομπρός που τα μάθκια μου. Εν αθθυμούμαι να επεράσασιν τρεις οποιοιδήποτε μήνες τόσον γλήορα όπως οι τρεις τελευταίοι.

Ούτε είχα συνειδητοποιήσει ότι εχτές είχαμεν 31 του Αούστου. Ήμουν κάτω με κάτι φίλους τζαι όπως εσηκωθήκαμεν να φύουμεν που το μπαράκιν λαλεί μου μια φίλη μου:

-Άδε! Ετέλιωσεν το καλοκαίριν!

Τζαι δείχνει μου το κινητόν της...

...Ώρα 00:00, Ημερομηνία 1-ΣΕΠΤ-2010

Εν μπορώ ότι ελυπήθηκα. Αλλά ήταν μια υπενθύμηση ότι ετέλεψεν τζαι τούντο καλοτζαίριν.

Η γιαγιά μου είπεν μου κάποτε ότι άμμαν αρκέψουν να παιρνούσιν οι μέρες δίχα να το καταλάβεις σημαίνει ότι άρκεψες να γερνάς. Αρνούμαι να αποδεκτώ ότι εγέρασα!

Έντα ειρωνία. Κάθουμαι τζαι γράφω τούντην ανάρτησην τζαι εσκοτήνιασεν, εσυννέφκιασεν...

Κόπιασε φθινόπωρον...



...Καλόν μας φθινόπωρον