Τούντο καλοτζαίριν πραγματικά επέτησεν ομπρός που τα μάθκια μου. Εν αθθυμούμαι να επεράσασιν τρεις οποιοιδήποτε μήνες τόσον γλήορα όπως οι τρεις τελευταίοι.
Ούτε είχα συνειδητοποιήσει ότι εχτές είχαμεν 31 του Αούστου. Ήμουν κάτω με κάτι φίλους τζαι όπως εσηκωθήκαμεν να φύουμεν που το μπαράκιν λαλεί μου μια φίλη μου:
-Άδε! Ετέλιωσεν το καλοκαίριν!
Τζαι δείχνει μου το κινητόν της...
...Ώρα 00:00, Ημερομηνία 1-ΣΕΠΤ-2010
Εν μπορώ ότι ελυπήθηκα. Αλλά ήταν μια υπενθύμηση ότι ετέλεψεν τζαι τούντο καλοτζαίριν.
Η γιαγιά μου είπεν μου κάποτε ότι άμμαν αρκέψουν να παιρνούσιν οι μέρες δίχα να το καταλάβεις σημαίνει ότι άρκεψες να γερνάς. Αρνούμαι να αποδεκτώ ότι εγέρασα!
Έντα ειρωνία. Κάθουμαι τζαι γράφω τούντην ανάρτησην τζαι εσκοτήνιασεν, εσυννέφκιασεν...
Κόπιασε φθινόπωρον...
...Καλόν μας φθινόπωρον
Καλές βροσιές γέρο μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήάτε παππού κοίτα τώρα να πας να αγοράσεις κανένα παλτουδάκι και μπότες για το κρύο. Α ομπρέλα μην ξεχάσεις... Συνέλθετε. This is Cyprus. Μέχρι τον Νιόβρη καλοκαίρι έχουμε. αν και όπως το βλέπω φέτος χριστούγενα στην παραλία θα κάνουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχαχαχα καλά να μου κάμετε!!
ΑπάντησηΔιαγραφήπάντως εν μπορώ να πω ότι εν άλλαξεν ο τζαιρός. ελπίζω να βρέξει πολλά τζαι φέτος.
Μιας τζιαι είσαι στα καλά σου τζιαι όχι σε ιεραποστολήν που να με κάμνει να φοούμαι να σου κοντέψω, θέλω να σε αρωτήσω κάτι σχετικά με την γλώσσαν όπως την χρησιμοποιείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε πολλά παλιά κυπριακά άκουσα γέρους να λαλουν Τζιύπρουν για την Κύπρον. Η στετέ μου ποττέ δεν επρόφερεν την λέξην Τζιυπριακά ή Τζυπραίικα, ελάλεν "δεν καταλάβεις Ρωμικά;". Δεν ηξέρω αλλά το Τζιυπραίικα δεν μου κάθεται ενώ το Τζιύπρουν κάθεται μου. Δεν μου κάθεται Τζιύπρος, αλλά μου κάθεται Τζιυπρής. Ίσως εν η θέση του τόνου. Εν ίσως ότι η μεταλλαγή τζιαι κυπριοποίηση της λέξης εν ιμητελής. Δεν Ηξέρω. Ίσως εσυ να έσιεις καμιάν ιδέαν. Θα έλεα εγώ αυθόρμητα χωρίς να ξέρω γιατί: η Κύπρος, τα Κυπραίικα, ο Τζιυπρής, ο Κυριάκος, η Κυριακού, ο Τζιυρκάκος, η Τζιυρκάκα, η Τζιυρκακού. Η στετέ μου ελάλεν την Κυριακήν του Πάσκα, το ίδιον εύκολα όπως την Τζιερκατζιήν του Πάσκα. Ποττέ όμως Τζιυριατζιήν ή Τζιυριακήν.
Επίσεις θα μου εκάθετουν Τζιυπριόφωνος ή Κυπριόφωνος αλλά όχι Κυπριακόφωνος. Δεν λαλούμεν ελληνικόφωνος, ούτε γαλλικόφωνος αλλά ελληνόφωνος ή γαλλόφωνος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην τα πάρεις για κριτικήν αλλά για πρόσκλησην για κοινήν αναζήτησην. Σαν "καλλιτεχνικόν όνομαν" ή σαν ψηφιακόν παραγκόμιν το Κυπριακόφωνος είναι μια χαρά διότι στην επιλογήν ονομάτων τζιαι παρατσουκλιών δεν υπάρχουν κανόνες τζιαι τζιείνος που θα το έκρινεν θα ήταν τουλάχιστον βλάκας ή θα εξέφραζεν κατζίαν. Εγώ εν για την λέξην που σχολιάζω τζιαι όχι για το όνομα.
@ Aceras
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυκαριστώ για τα σχόλια σου.
Η υπεράσπιση της κοσμικής κοινωνίας ένναιν ιεραποστολή. Έν καθήκον.
1. Όσον αφορά το θέμαν της λέξης "Τζυπραίικα". Ναι όντως για αρκετούς εν τους ακούεται σωστά η λέξη 'Τζύπρος' αλλά μέστην οικογένειαν μου άκουσα την που τους γηριότερους. Παππούες, γιαγιάες κτλ.
Τζαι όντως εις το λεξικόν του Γιαγκούλλη 2η έκδοση σελ.533, έσςει το "Τζύπρου" που την φράσην "στην Τζύπρουν μας". Εγιώ απλώς ξέρω το τζαι σγιάν Τζύπρος, εις την ονομαστικήν πτώσην δηλαδή.
Ο λόγος για την διαφοράν, δηλαδή που εγιώ ξέρω το τζαι σγιαν Τζύπρος ενώ για εσέναν εν ακούεται σωστόν, έν η γεωγραφία. Υπήρχασιν σημαντικές διαφορές εις τον τρόπον μου εμιλούσασιν ανά περιοχήν τζαι μερικές βολές ακόμα τζαι μεταξύ διπλανών χωρκών.
Εσκέφτηκα ότι η λέξη 'Κυπριακά' έν ελλαδική. Το επίθετον για κάποιος που έν που την Κύπρον έν Κύπριος. Εις τα 'Κυπριακά' λαλούμεν Κυπραίος. Τι μιλάς ο Κυπραίος; Κυπραίικα. Άρα Τζυπραίικα.
2. Τζυρκατζή γιατί στα κυπριακά γινίσκουνται σχεδόν πάντα οι ακόλουθες μεταλλάξεις:
κ + η/ι/υ = τζ + η/ι/υ
ρια = ρκα πχ. μερία -> μερκά, χωριά -> χωρκά.
Άρα το Κυριακή έν Τζυρκατζή. Τζυριατζή εν πλάσκιεται επειδή η μετάλλαξη του ρια σε ρκα λείφκεται.
3. Τρίτον. Κυπριακόφωνος επειδή το ελληνόφωνος κατά την γνώμην μου αναφέρεται εις ούλλους που μιλούσιν οποιανδήποτε μορφήν ελληνικών.
Εις τα σύγχρονα ελληνικά το ελληνόφωνος αναφέρεται εις το γλωσσικόν ιδίωμαν που μιλούσιν οι έλληνες, σωστά; Το πρόβλημαν όμως έναι ότι οι Έλληνες εν μιλούσιν έναν μόνον γλωσσικόν ιδίωμαν. Μιλούσιν διαφορετικά.
Για να σου δώκω να καταλάεις. Υπάρχει η λέξη Λατινόφωνος η οποία αναφέρεται εις ούλλους που μιλούσιν μιαν λατινογενήν γλώσσαν. Δηλαδή γάλλους, ισπανούς, πορτογάλλους, ιταλούς, ρουμάνους κτλ.
Άρα το ελληνόφωνος, κατ'εμέν, συμπεριλαμβάνει τζείνους μου μιλούσιν Τσακωνικά (δωρική διάλεκτος της Σπάρτης), Κρητικά, Ποντιακά, Κυπριακά, Δωδεκανησιακά.
Λοιπόν. Άρα λαλώ. Αν ακολουθήσεις την λογικήν των σύγχρονων ελληνικών η λέξη εννά ήτουν κυπριόφωνος. Για μέναν το Κυπριόφωνος σημαίνει ο οποιοσδήποτε μιλά έναν ιδίωμαν της Κύπρου. Δηλαδή Κυπριακά, Τουρκοκυπριακά, Μαρωνίτικα, Αρμένικα. Εν μου εκάθετουν.
Αποφάσισα ότι αφού μιλώ Κυπριακά, είμαι Κυπριακόφωνος.
Ο καθένας με την ιδιοτρόπιαν του.
Μια χαρα αν με ρωτας. Εγω εν συμπαθω το καλοκαιρι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι δεν εγερασες. Τελεια αναρτηση. Εν η πιο προσωπικη που εκαμες ως τωρα.
Γεια σου συσκηνε.
Εν παράξενη φάση το Τζιύπρος και το Κύπρος πάντως. Το όνομα του νησιού λέγεται (απ'ότι ξέρω δηλαδή) ότι το έπιασε είτε που τα κυπαρίσσια (κυπάρισσους) είτε που το χαλκό (cuprum στα λατινικά). Άρα τζαι εμείς εν λογικό να το λέμε με "κ". Στα ελληνικά εν Κύπρος, στα τουρκικά Κίπρις. Πάλε "κ". Το "τζ" εν οι Σλάβοι που το χρησιμοποιούν (Τζιπρ).
ΑπάντησηΔιαγραφήΦλεγόμενε ευκαριστώ :)
ΑπάντησηΔιαγραφήDefiance τζαι Acera
Έκαμα μιαν μικρήν έρευναν για εσάς. Μερικά παραδείγματα της λέξης "Τζύπρος":
Η Τζύπρος δίχως πούτρα (1972),
Η σταυρωμένη Τζύπρος μας (1976) - Παύλος Λιασίδης
Επίσης η μετατροπή της αρχικής συλλαβής 'κυ' εις 'τζυ' ένναιν καθόλου σπάνια:
Τζιυάθιν, τζιυάφιν, τζιύαθος = αρχ κύαθος
Τζιύκλος, τζιύκλα = κύκλος
Τζιυκλομετωπούσα = με εξογκομένο μέτωπο
Τζιυλητήρα = τροχός, κύλιντρος
Τζιύλιντρος, τζιυλίντριν = κύλιντρος, πέτρα μήκος ενός πήχη και ανάλογου πλάτους με την οποία ισοπεδώνουν και στερεώνουν οι χωρικοί
τα δώματα τους
Τζιυλιντρώννω = ισοπεδώνω με κύλιντρο
Τζιυλίστρα = ο τόποτς όπου κυλιούνται τα ζώα, τόσος τόπος
Τζιύμμαν = κύμα
Τζιυμπάς, τζιύμπης = βους η άνθρωπος που έχει χοντρό και δυνατό αυχένα
Τζιύμπη = το σβέρκο του βοδιού, όπου στηρίζεται ο ζυγός
Τζιυμποπονώ = για τα βόδια που πονούν την τζιύμπη τους
Τζιυναχωμένος = που πάσχει από κυνάγχη
Τζιυνηάρης = κυνηγός
Τζιυνηαρκα = που κυνηγά, έχιδνα
Τζιυνηότοπος = όπου αφθονεί το θήραμα
Τζιυνομούιν = κοινόμυια
Τζιυνόστομος = κυνόστομος
Τζιπερούντα = Κυπερούντα
Τζιυποδκιάζω = συλλαμβάνω με το τζιυπόιν
Τζιυπόιν = αρχ. Ωκυπόδιον αγκλίτσα των βοσκών που καταλήγει σε κύρτωμα, με το οποίο συλλαβάνουν τα ζώα από το πόδι
Τζιύπρος = Κύπρος
Τζιυρά = κυρά
Κυπριακό Λεξικό, Κ.Γ. Γιαγκούλλης, 2η έκδοση, 2005, Λευκωσία.
Προσωπικά το Τζύπρος εν μου ακούεται καθόλου παράξενον. Όπως είπα ίσως επειδή εις το άμεσον μου περιβάλλουν χρησιμοποιείται. Υποψιάζουμαι ότι αρκετοί Κυπραίοι, αλλά όι ούλλοι, εσταματήσασιν να λαλούσιν Τζύπρος κατά τες δεκαετίες του 1980, 1990 επειδή υπήρχεν τζείντον τζαιρόν μια συστηματική προσπάθεια να καταργηθεί η διάλεκτος. Βλέπετε το πως επροσπαθήσασιν να αλλάξουσιν τα ονόματα των χωρκών εις κάτι πιο ελλαδικόν τον τζαιρόν που εβάλλασιν ταπέλλες κατά μήκος των αυτοκινητοδρόμων.
Μα παππούς εις το μπαράκιν γένεται ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΧεχεχε ...
Ο παππούς μου όπως ελάλεν τζαι η στετέ του Αcera ελάλεν " καταλάβεις ρωμαίικα?" , όχι "ρωμικά" εκτός αν έφυγε κανένα γράμμα του Acera
Εξαιρετικά ενδιαφέρον!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόθεν οι γιαγιάες σας αν επιτρέπεται; Ίσως ναν χαρακτηριστική φράση μιας περιοχής της Κύπρου.
Ο παππούς εμένα έλεγε τη φράση, τη γιαγιά μου δε θυμάμαι να το λέει. Από χωριό της επαρχίας Λευκωσίας , κατεχόμενο η καταγωγή του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕν που το γεγονός ότι τους Έλληνες ελαλούσαν τους τζαι Ρωμιούς