Έχει πάρα πολύ καιρό που τριγυρίζει στο μυαλό μου αυτή η σκέψη. Εγώ προσωπικά δεν αναγνώρισα ποτέ μου το ΑΚΕΛ σαν κομουνιστικό κόμμα. Πίστευα ότι είναι ένα κόμμα, το οποίο υποστηρίζει μια μερίδα εργαζομένων, έχει κάποια πιστεύω, αλλά δεν το θεώρησα ποτέ μου σαν κόμμα πολιτικής δημιουργίας, τουλάχιστον από την εποχή του Παπαϊωάννου και μετά. Προηγουμένως υπήρξαν εμπνευσμένοι άνθρωποι και ιδεολόγοι και οραματιστές, αλλά από τότε που ο Παπαϊωάννου ανέλαβε την εξουσία, παράλληλα με τους υπόλοιπους κομουνιστές δικτάτορες της Ευρώπης (Τσαουσέσκου και Σία) το ΑΚΕΛ έγινε μια κλίκα, μια παρέα ανθρώπων, που έλεγχαν τις επιτροπές του κόμματος και περνούσαν καλά.
Περνούσαν καλά όχι διότι ήταν φορτωμένοι ριάλια, διότι δεν ήταν, αλλά διότι είχαν δημιουργήσει ένα κόσμο δικό τους με πολλά κόκκινα γαρύφαλλα, πολλά πισκάλια, εφημερίδες, διανομείς εφημερίδων, επαγρύπνηση, υποτροφίες εις τις Ανατολικές χώρες, σωματεία, ποδοσφαιρικές ομάδες και γενικώς ένα σοσιαλιστικό παρακράτος, που με συμβιβασμούς στην ιδεολογία και ψήφους προς τους εκάστοτε δεξιούς Προέδρους, εβόλευε τους δικούς του. Το αποτέλεσμα αυτής της καταστάσεως ήταν να δημιουργηθεί ένα ανθηρό κόμμα βολέματος και από αριστεροί αγωνιστές να εξελιχθούν σε μια παρέα βολεψιών. Όταν ήρταν τζιαι τα ριάλια την εποχή του χρηματιστηρίου έδωκαν μέσα τζιαι έκαμαν τη Δήμητρα και διάφορα άλλα κόλπα. Έτσι ορισμένοι από αυτούς εσάστησαν και καπιταλιστικά.
Είπαμε ότι είναι μια παρέα και ο αρχηγός της παρέας είναι ο γενικός γραμματέας. Γύρω από τον γενικό γραμματέα ένας κόσμος ολόκληρος, πολλοί απ' αυτούς καλοί, πάμπολλοι γλείφτες, οι πλείστοι άσχετοι. Ο γενικός γραμματέας φαίνεται ότι ευνοεί τους φίλους του και υπάρχει μια αμοιβαία εκτίμηση και αλληλοβοήθεια, το οποίο από μόνο του δεν είναι πρόβλημα αλλά δημιουργεί συνθήκες διαφθοράς. Το ΑΚΕΛ τα τελευταία χρόνια έχασε πάρα πολλά από τα αξιόλογα στελέχη του λόγω του διχασμού και της αποσκίρτησης των αποστατών. Τότε έχασαν σημαντικά στελέχη και έχασαν όχι όλους αλλά πολλούς από τους διανοούμενούς τους. Το αποτέλεσμα ήταν η παρέα αυτή να ξεφτίσει πνευματικά και τα παλιά στελέχη αντικαταστάθησαν ή από καραβανάδες του κόμματος ή από γλείφτες της παρέας. Επίσης επρόσεξα ότι με την άνοδο του ΑΚΕΛ στην εξουσία δεν επροωθήθηκαν τα μορφωμένα και έξυπνα στελέχη αλλά οι απόγονοι των καραβανάδων, πολλοί γλείφτες, πολλοί τάχα τάχα φίλοι του Χριστόφια και πολλοί ΔΗΚΟϊκοί εντελώς διεφθαρμένοι, οι οποίοι επιβλήθησαν από το ΔΗΚΟ.
Αυτοί όλοι τώρα μας κυβερνούν μαζί με τους ανώτατους κυβερνητικούς, οι οποίοι δεν είναι ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει η κυπριακή ιντελιγκένσια, διότι πρόκειται για ανθρώπους που αναρριχηθήκαν στις θέσεις τους με χίλια δυο μέσα και χίλια δυο κόλπα και όχι πάντοτε λόγω της αξίας τους. Πρέπει να προσθέσουμε σε αυτούς καμιά πενηνταριά γομαροεπιχειρηματίες οι οποίοι έκαμαν παράδες στο χρηματιστήριο, στα σπιτούθκια και σε άλλα παρασιτικά επαγγέλματα, τουλάχιστον οι πλείστοι, και τις τράπεζες οι οποίες δεν εμπόρεσαν ποτέ να ξεφύγουν από το τοκογλυφικό παρελθόν τους. Αυτοί ουσιαστικά διοικούν την Κύπρο και δυστυχώς το ΑΚΕΛ όχι μόνο δεν μπόρεσε να βελτιώσει την ποιότητά τους αλλά η παρέα του ΑΚΕΛ, διαβρωμένη και αυτή ούσα, την υποβίβασε ακόμα περισσότερο. Ως αποτέλεσμα οι πιθανότητές μας για χαΐρι είτε στην εσωτερική είτε στην εξωτερική διακυβέρνηση φθίνουν. Οι κλειστές κλίκες ποτέ δεν μπορούν να γίνουν δημιουργικές διότι έχουν τον κόμπο του γλειψίματος, της διαφθοράς και της εξ αυτής φθοράς από την αρχή.
Εγώ βλέπω τα πράγματα να πηγαίνουν προς το χειρότερο διότι ούτε ο Πρόεδρος, ούτε οι περί αυτόν χαρακτηρίζονται για τις ικανότητές τους και δυστυχώς οι συνθήκες είναι κρίσιμες και σωτήρες δεν υπάρχουν πουθενά. Οι κλίκες είναι πάντα περιχαρακωμένες και αδιάβατες, οπότε δεν προβλέπεται να εισέλθει νέο αίμα σε αυτή την κυβέρνηση ούτε νέα σκέψη. Η σκέψη θα συνεχίσει να είναι άγονη.
του Γιάγκου Μικελλίδη
Κωδικός άρθρου: 957083
ΠΟΛΙΤΗΣ - 11/07/2010, Σελίδα: 9
http://www.politis.com.cy/cgibin/hweb?-A=957083&-V=columns
Τζαι πρωτού με προπυλακίσετε:: Ούλλα τα κόμματα εκαταντήσασιν γέριμα. Προετοιμάζω ανάρτησην για το θέμαν που μάλλον εννά φκει μετά τες μαύρες επετίεους.
Απλώς το άρθρον έν επίκαιρον τζαι κατακρίνει την παρούσαν κυβέρνησην (η οποία έχασεν την υποστήριξην μου) με τρόπον τον οποίον με εκφράζει εμέναν τον ίδιον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου