Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009

Μελλοντικά Γραφούμενα

Μιάν μικρήν ενημέρωσην τούντην βολάν. Ειστά δεξςά της οθόνης σας έσςει μιάν μικρήν λίσταν με τες θκυό δημιουργίες μου. Ένα λεξικόν τζαι μιά πλήρης γραμματιτζή των Τζυπραίϊκων, ίσως η μόνη που υπάρχει. Υκαριστώ τον διαχειριστήν της ιστοσελίας www.wikipriaka.com που εδέχτειν να τα βάλει μέστην σελίαν του για να μπορεί καποιος να τα κατεβάζει.

Τον τελευταίον τζαιρόν άρκεψα να κάμνω μιαν σοβαρήν διόρθωσην των κειμένων. Με το λεξικόν είμαι ειστήν μέσην τζαι με την Γραμματιτζήν ειστό έναν κάρτον του τζειμένου. Ορπίζω ότι πριν την αλλαγή του γρόνου εννά τα τελέψω για μιάν γιεύτερην έκδοση.

Προς το παρών απλώς συγχωρείστε μου τα πολλά λάθη μου (ποφέρω που δυσλεξία) τζαι προσπαθείστε να τα μεταδόσετε πέμποντα τα εις άλλους που τους ενθκιαφέρει η τζυπραίϊκη τοπολαλία.

Όσον αφορά την ποίησην εννά συνεχίσω φυσικά να γράφω ποιήματα προσπαθώντα να γράψω όσα πιο πολλά μπορώ ειστήν ομοιοκαταληξίαν Ε' αμμά έν πολλά δύσκολον. Μάχουμαι να έβρω τες σωστές λέξεις, τες σωστές καταλήξεις κτλ. Ορπίζω ως τα τωρά να μεν σας πογοήτευσα με ότι έγραψα ως δα. Τούτα που λόου μου.

Υκαριστώ για την υποστήριξην σας ως τωρά.

Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009

Σωτηρκάζοντα τα Τζυπραίϊκα.

Τα Τζυπραίϊκα αποτελούσιν την πκιο ζωντανήν ελληνικήν λαλιάν μετά που τα αττικά ελληνικά. Γρησιμοποιούντα εις ιστολόγια, εις εθεμερίες, θκιαφημίσεις, βιβίλια, τραούθκια, ποιήματα, εις θκιάφορες άλλες γραπτές μορφές του λόγου αμμά τζαι ειστά οπτικοακουστικά μέσα μαζικής ενημέρωσης τζαι ψυχαγωγίας. Εντούτοις το μέλλον των Τζυπραίϊκων έν πέρα για πέρα αβέβγιον. Την προηγούμενην δεκαετία απειλείτο με εξαφάνισην επειδή μιά συνκεκριμένη τηλεοπτική σειρά επροωθούεν την γρήσην τους σαν ένδειξη αμορφωσύνης τζαι χωρκαθκιού. Φυσικά τούτα έν σχόλια φασιστικά καθώς επίσης τζαι αδαής.

Τα Τζυπραίϊκα έχουσιν μιάν μακράν τζαι υπέροχην λογοτεγνίαν τζαι ιστορίαν. Το να μισάς μιάν ελληνικήν τοπολαλιάν τζαι να την απορρίπτεις για χάρην των αττικών ελληνικών έναι οξύμορον. Εν δικαιολογείται εις καμίαν περίπτωσην. Ας μεν ξιάννομεν ότι τα Κρητικά Ελληνικά παρολλίον να ήταν η επίσημη γλώσσα του ελληνικού κράτους αφού ήταν τα μόνο ελληνικά που συντυχάννουνταν τζαι κόμα συντυχάννουνται εις την μοντέρναν επικράτιαν της Ελλάδας που επαράξασιν κάποιον σημαντικόν λογοτεχνικόν έργον ενώ η ελληνική λογοτεχνία ειστήν ηπειρωτικήν Ελλάς ήταν εις μαρασμόν λόγω Τουρκοκρατίας.

Την σήμερον ημέραν τα Τζυπραίϊκα βιώννουσιν μιάν άνθησην. Ο λόος έναι οι θκυό πολλά πετυχημένες τζαι δημοφιλείς Τζυπραίϊκες παραγωγές ειστά Τζυπραίϊκα, η Αίγια Φούξια τζαι οι Γενιές της Σιωπής. Θκυο σειρές που εν φοούνται να γρησιμοποιήσουσιν ''καχαρά'' Τζυπραίϊκα. Οι νέοι μας επιτέλους δκιαπιστώννουσιν ότι τα Τζυπραίϊκα έν πλούσια εις λεξιλόγιον τζαι έν πέρα για πέρα εκφραστικά. Θκιαφέρουν τεράστια που τα αττικά ελληνικά εις δομήν, λεξιλόγιον τζαι γραμματιτζήν. Πολλοί νέοι που εν είχασιν ποττέ εκτεθεί εις τέθκοια καχαρά Τζυπραίϊκα επιτέλους βρίσκουσιν την ευκαιρίαν να μάθουσιν τα Τζυπραίϊκα που οι γονιοί τους αντρέπουνταν να τους μάθουσιν. Έν πλέον φυσιολογικόν να αγροιτζήεις γιά να συντύσςεις την τοπολαλιάν εις την καχαρήν της μορφήν.

Παρούλλα τούτα η άνθηση μάλλον έν προσωρινή. Η κυβέρνηση απέτυσςεν να τα υποστηρίξει. Η πρόσφατη κίνηση της βουλευτικής επιτροπής για την Παιδείαν έσυρεν μανιχά έναν πυροτέχνημαν άμμαν τζαι ανατζοίνωεν ότι η τοπολαλιά μας πρέπει να διδάσκεται ειστά σκολεία. Που τζείντην ημέραν εν έκαμεν τίποτε για να μπει η τοπολαλιά μέστα σκολεία. Γενικώς πάσχει η επιτροπή από λαϊκισμόν. Η εισαγωγή της τοπολαλιάς μας σγιαν μέρος της διδακτέας ύλης ένναιν λαϊκιστικόν μέτρον τζαι ούτε πρέπει να το θωρόμεν έτσι.

Αντιθέτως έν καθήκον μας σγιαν Τζυπραίοι να δώκομεν ειστά παιθκιά μας μιάν παιδείαν όπου τα Τζυπραίϊκα παίζουσιν σημαντικότατον ρόλον. Όπκοιος συντυχάννει Τζυπραίϊκα αθθυμάτε ταυτόγρονα ούλλην την ιστορίαν της Νήσου μέσω των δκιάφορων αρχαίων που εθκιατηρηθήκασιν αμμά τζαι μέσω των ξένων λέξεων που εμπήκασιν ειστό λεξιλόγιον. Αθθυμάτε τους Αράπηες (ίσςαλλα, μάσςαλλα), τους Φράγκους (κοτολέττα, βλατζίν, ζςαμαφού, τσααίρα), τους Ενετούς (δισπιρκώ, πρότσα, κουρτέλλα), τους Τούρκους (μούχτιν, ππεζεβέγκης, -λίκκιν, λαφαζάνης) τζαι τους Εγγλέζους (σιμιντίρι, κκιστάρω, άμπουλα). Αθθυμάτε τους Αρχαίους (κίλλης, βίλλος, ωχρά, βόρτακος) τζαι τους Βυζαντινούς (αλάιν, κάττος) Έλληνες. Αθθυμάτε τον τζαιρόν που ούλλοι οι Τζυπραίοι, μουσουλμάνοι τζαι γρισκιανοί, εσυντυχάννασιν ούλλοι την τοπολαλιάν τζαι μιά βασική θκιαφορά τους που υπάρχει σήμερον εν επλασκιέτουν τζείντον τζαιρόν.

Το αρώτημαν έναι ένταλως να σώσεις μιάν γλώσσαν. Παραδέιγματα έναι το Ισραήλ τζαι τα εβραϊκά, η Καταλονία τζαι τα Καταλανικά. Μερικά μέτρα που πρέπει να γινούσιν έναι:

1. Η καταμερισμός των ωρών δίδαξης ελληνικών αναμεταξύ Τζυπραίϊκων τζαι Αττικών εις 4:1. Δηλαδή 80% των περιόδων που αφιερώνουνται ειστήν εκδίδαξην των ελληνικών να πηαίννουσιν ειστήν δίδαξην των Τζυπραίϊκων. Οι υπόλοιπες ειστά Αττικά ελληνικά. Ο λόος; Τα παιδκιά μας πρέπει να μάθουσιν πρώτα τα ξεχωρίζουσιν τι εστί Τζυπραίϊκα τζαι τι εστί Αττικά. Το πρόγραμμαν πρέπει να διατηρηθεί τουλάχιστον ώς την 3ην τάξην του Γυμνασίου. Μετέπειτα τα μαθήματα πρέπει να είναι 50-50%.

2. Η επιβολή της αναγραφής των πινακίδων, ονομάτων εταιριών, τιμοκαταλόγων ειστά Τζυπραίϊκα τουλάχιστον παρά η αναγραφή τους ειστά Αγγλικά τζαι μόνον όπως συνηθίζεται ως τωρά.

3. Διαγωνισμούς ποίησης ή λογοτεγνίας ειστά Τζυπραίϊκα εις ούλλες τες σχολικές βαθμίδες τζαι άλλους ενήλικες με δυνατόν το στοιχείον του μιάλου επιτευγμάτου.

4. Την μετάδοσην ειδήσεων ειστά Τζυπραίϊκα, την αποδοχήν της γρήσης της τοπολαλιάς εις όλες τες υπόλοιπες εκπομπές τζαι προγράμματα εκδίδαξης της τοπολαλιάς εις ελληνόφωνους τζαι αλλόφωνους.

5. Εις τες κρατικές εξετάσεις για εργοδότησην η εξέταση να γίνεται ή για τα Τζυπραίϊκα ή για τα Αττικά. Ούλλες οι κρατικές ανακοινώσεις να εκδίδονται ειστά Τζυπραίϊκα που εννά έχουσιν προτεραιότηταν ειστήν λειτουργίαν του κράτους.

Μόνον έτσι αν σωτηρκαστούσιν τα Τζυπραίϊκα που την εξαφάνισην. Γιατί έν καθήκον μας, έν πογρέωση μας, έν η ιστορία μας προπάντων γιατί αξίζουν το!

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009

Γλυκοπικρία

Έναν όραμαν πασαμιάν νύχταν
Τον ύπνον μου στοισςώνει
Φακκώ γυρούς πάστην καρκόλαν
Το δρώμαν πάστο μετώπιν μου στεχνώνει

Θωρώ πως σε βρίσκω ομπρός μου μέστην στράταν
Που την έκπληξην μεινίσκω χάσκοστα
Σάννα εκατάπκια την δικτζςην μου γλώσσαν
Αλλά ‘ώρα καλη’ λαλείς μου γελαστά

Τζςαι την ευκαιρίαν πκιάννω πριν μου φύει
Πάεις που δίπλα μου να παρπατήεις
Αμμά πριν περάεις πκιάννω σε που το σςέριν
Αρωθκιέσαι τζςαι μέστα μάθκια εμέν θωρείς

Έχω πολλά πράματα να σου πώ
Καταλάβεις το που το ύφος μου
Τζςαι εν ιξέρω πόθεν να αρκέψω
Αρωτάς ‘Έσςει τίποτες φίλε μου;’

Το πρόσωπον που χαμαί σηκώνω
Αντζςακκις τα δακρυκά τρέχουσιν
Την αάπην μου για λόου σου μολοώ
Τα λόγια που το στόμαν ξεσςειλούσιν

‘Που τον τζ’αιρόν που σε επρωτοεία
Μιτά σου παράφορα ερωτεύτηκα
Είσαι μέστην σκέψην μου νύχταν ημέραν
Βαθκιά έχω σε μέστην καρκιάν

Αμμά πκιόν μακρά σου εν κάμνω
Αφούσον καρκιοφλοΐζουμαι
Εν πάει άλλον να μουλλώνω
Χιέλω μιτά σου πάντα να μαι’

Βάλεις με σφιχτά μέστα αγκάλια
Τζςαι τα σςείλια μας συνομπλάζουνται
Χαϊδέυκεις μου μαλαχτά τα μαλιά
Τζςαι οι ψυσςές επιτέλους ενώνουνται

Μέστο καντόυνιν των καλογριών
Γνάζωντας τες μυρουθκιές της Άνοιξης
Που κάτω της φεντζςάς των αστερκών
‘Ααπώ σε τζςεγιώ’ μμονείς

Αμμά πριχού η χαρά μου άβκασμαν γινεί
Που του πορνού το φώς ξυπνώ
Το κάγιασμαν μου ποττέ έθεννα σβηστεί
Με την γλυκoπικριάν του οραμάτου εννά μείνω

Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009

Μέστην ανεμιτζςήν έσσω πάω

Παρπατώ, έσσω πάω
Η σύγραση κοντεύκει
Παραλαλώ, λιοψυχώ
Η καματερή ρκεύκει

Πομακράς πρωτογκάς
Βροσςή μουσμουτεύκει
Πομονομιάς ξςούρας
Βροντεί, προαλεύκει

Ανόρπιστα μαυκάτα, πασςά κόρδα
Σγιαν μιλλοψιχάθκιασμαν ν'αντακώσαν
Άξυππα αδροκουλουπκιά δκιασσςιστά
Σγιαν καρτάταν νεροφεσςάν ν'εστρώσαν

Παλιώννω ν'αναγκανιαστώ
Μέστην ανεμιτζςήν
Το έσσω σκοπώ, πεθυμώ
Μέστ'ανεμοβρόσςιν

Ποστέκω, πογίρνω
Βαρταλάμια τα κλαματοβρόσςα
Ποκάμνω, ποππέφτω
Βαρυκοπά κόμα ηα 'ντάρα

Αναειρμέ τζςαι λόσσςε στομώστε!
Σσώπονε ξαπόλεισμε τζςαι ξαφήννουμαι!
Αντρατζςαί τζςαι άνεμε κρολοηθείτε!
Σωτήρκασμε, έσσωθκιε πάρμε άτζςελε!

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

Πονησάμενον

Μέστης δυστυσςάς το πισσουρκόν
Για γρόνια αμέτρητα δίχα παμόν
Δίχα να ήξερα αν έσςει πατόν

Τζςικάτω που ούτε ο θκιάολος θωρεί
Το ρυόν εγίνειν γλυκoβραστή
Αμμά επιτέλους ήβρα αναπαή

Εν τέλη εκατάλαβα ίνταμπου έπρεπεν να κάμω
Του φου την φέξην που τον νουν μου να φκάλω
Μέστες αγκάλες μου τα τάρτακα να βάλω