Τρένον

Σταματήστε τούντο τρένον
Χιέλω τωρά να κατεβώ
Εν πολλά φουρκαστόν
Άλλον πκιόν εν αντέχω

Εν ιξέρω που με παίρνει
Τζιαι γιατί είμαι δαπάνω
Φοούμαι πως εννά σταματήσει
Σε τόπον μακρά πόσσω

Σταματήστε τούντο τρένον
Τζιαι που γκρεμμούς περνά
Ράγιες αγιομένες πανωθκιόν
Που ρότσους πετιτόν ξυστά

Μέστες πυράες των ερήμων
Με βαομένα παραθύρκα
Μέστες κρυάδες των βούνατσων
Εμαρκώσαν τα πόθκια τζιαι τα σιέρκα

Έσιει τόσα βαγόνια όφτζιιερα
Κανένας μιτά του να συντύχω
Την νύκταν μέστα πισούρκα
Που τον φόν μου λλιοψυχώ

Σίουρα εν είμαι έτοιμος
Για τζιείνα που έρκουνται
Εν ιμπόρω να το πώ άλλοσπως
Ξανά έσσω να βρεθώ μάχουμαι

Αμμά σιωφέρης εν ο Γρόνος
Τελευταίος σταθμός ο Θάνατος
Εννά καταλήξω, πόξυλος, μανιχός
Μέστην ματζιελλίστρα μόρτος