Γοιόν το ονειρευτώ

Λαλούν μου να πάω πίσω σπίτιν

Για των Γέννων την γιορτήν

Αλλά η πατρίς άλλαξεν

Το σπίτιν εμάρανεν

Σγιαν ξενιθκειά μοιάζει

Γοιόν αφιλόξενον νώθει

Την ημέραν των Γέννων

Είμαι σγιαν τον άστεγον

Το σπίτιν έν μια παλιά αθθύμιση

Που χαράν, ευτυχίαν, ζέσην γιεμωμένη

'Ομως το ταξίιν της επιστροφής

Εν ιξέρω πκιον αν το αξίζεις

Όπως πραγματικά το έζηα

Γοιόν πραγματικά το αγάπηα

Τον τζαιρόν που μουν μιτσής

Που κόμα εζςούσεν ο Άης Βασίλης

Φέτος πίσω έσσω εννά πάω

Αμμά μανιχά που ννα το ονειρευτώ.