Στα τελευταία χρόνια της ύπαρξης της Κυπριακής τοπολαλιάς σαν ένας από τους τελευταίους Κυπριακόφωνους προσπαθώ να συγγράψω με τον λίγο νου που έχω. Πραγματεύουμαι την τοπολαλιά δημιουργώντας ποίηση και δοκίμια για τα δρώμενα σε όλους τους τομείς της Κύπρου ευελπιστώντας στην ανανέωση του ενδιαφέροντος στους Κύπριους για την τοπολαλιά τους.
Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2011
Η μόνη αλήθκεια
Έμαθεν ότι το καρδικτύπιν σημαίνει ζωήν
Αμμά τωρά με το κάθε κτύπιν του
Φκιορώννει το γιαίμαν που τες φλέβες του
Έμαθεν να φκάλλει τα μουσιεμμένα ρούχα του
Αμμά τωρά πούν μέστο γιαίμαν του βουττημένα
Βράζουν σγιαν το τζάκιν τον σιειμώναν
Είπαν του ότι η κάθε αναπνοή σημαίνει ζωή
Αμμά τωρά ο αέρας που αναπνέει εν τον κανεί
Ζαλίζεται, ασφυξυεί
Είπαν του ότι άμμαν φτάσει η ώρα του
Έναν λαμπρόν φως εννά δεί
Αμμά τωρά ούλλα σκοτεινιάζουσιν
Είπαν του ότι η ζωή έν ωραία
Αλλά μανιχά την δυστυσιειάν εγνώρισεν
Τζαι τωρά που ξεψυσιεί, εκατάλαβεν.
Ό,τι του είπαν ήτουν ψέμαν
Τζαι ότι ο θάνατος
Έν η μόνη αλήθκεια.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου