Η Κύπρος παραμένει Βρετανική αποικία

Αν ρωτήσετε στον δρόμο ποιές είναι οι επίσημες γλώσσες της Κύπρου οι πλειοψηφία των Κύπριων υπηκόων θα ανταποκριθούνε ‘‘Ελληνικά, Τούρκικα και Αγγλικά’’ ενώ πολλοί ξένοι ίσως απαντήσουνε μόνο ‘‘Αγγλικά’’. Και τα δύο είναι φυσικά είναι λάθος αφού οι επίσημες γλώσσες είναι τα Ελληνικά και τα Τούρκικα ενώ τα Αγγλικά είναι συνεπίσημη γλώσσα με τα Ελληνικά μόνο στις Βρετανικές Βάσεις. Παρόλα αυτά σας παροτρύνω να πάρετε το αμάξι σας και να περιπλανηθείτε στους δρόμους οποιασδήποτε κυπριακής πόλης κοιτάζοντας τις διάφορες πινακίδες και επιγραφές. Οι κυβερνητικές και δημοτικές είναι γραμμένες στα ελληνικά, αγγλικά και μερικές στα τούρκικα ενώ ταυτόχρονα στον ιδιωτικό τομέα η συντριπτική πλειοψηφία είναι στα Αγγλικά και άλλες γλώσσες (πχ. Ρωσσικά) με τα Ελληνικά (συχνά στα Greenglish) να ακολουθούνε εξ αποστάσεως, για τα τουρκικά ούτε λόγος.

Έχοντας ζήσει σε ευρωπαϊκές και ασιατικές πόλεις έχω συμπεράνει ότι μοναχά στην Κύπρο τόσες επιγραφές και πινακίδες σε δημόσιους χώρους είναι σε γλώσσες που δεν είναι οι επίσημες του κράτους. Άρα κάποιος αλλόγλωσσος που μαθαίνει ελληνικά δεν θα ρθει στην Κύπρο για να μάθει ελληνικά. Και όχι μόνο λόγω των επιγραφών. Στην Κύπρο η γλωσσική πραγματικότητα αναγκάζει τον μέσο Κύπριο να μιλήσει σε άλλη γλώσσα που δεν είναι η μητρική του πληθυσμού για να διεκπεραιώσει τις δουλειές της καθημερινότητας του. Πόσες φορές πήγατε σε κατάστημα, σε καφετερία κτλ. όπου ο τιμοκατάλογος είναι μόνο στα αγγλικά ή προσωπικό δεν μιλούσε ελληνικά ή καν αγγλικά; Πάμπολλες φορές μου έχει τύχει. Οι δεκάδες χιλιάδες ξένοι εργάτες και μόνιμοι κάτοικοι που έρχονται στην ελεύθερη Κύπρο δεν έχουνε κανένα κίνητρο για να μάθουνε ελληνικά ενώ αρκετοί νέοι επαναπατριζόμενοι Κύπριοι ακολοθούνε τον ίδιο δρόμο επειδή δεν τα χρειάζονται. Αυτόματα αυτό σημαίνει ότι ποτέ τους δεν εντάσσονται στην κοινωνία.

Αυτό το φαινόμενο δεν παρουσιάζεται σε καμία άλλη χώρα του κόσμου. Η Κύπρος αποτελεί μιά οξύμορη εξαίρεση. Στις υπόλοιπες χώρες του κόσμου οι μετανάστες αναγκάζουνται να μάθουν την τοπική γλώσσα όχι γιατί είναι οι υπήκοοι των άλλων χωρών κακοί γνώστες της αγγλικής ή επειδή είναι ρατσιστές αλλά επειδή καταλαβαίνουν ότι ο μετανάστης πρέπει να σεβαστεί την χώρα που τον φιλοξενά και επειδή οι ίδιοι οι υπήκοοι της χώρας σέβουνται και αγαπάνε την πολιτιστική τους κληρονομιά. Στην Κύπρο αντιμετωπίζουμε τον Ελληνικό πολιτισμό ερασιτεχνικά.

Οι Κύπριοι από την πλευρά τους αρχίσανε να στέλλουνε τα παιδιά τους σε αγγλόφωνα ιδιωτικά σχολεία και ακόμη νηπιαγωγεία. Η γλωσσική μας προτεραιότητα είναι πια η εκμάθηση των τέλειων αγγλικών. Οι 700,000 ελληνόφωνοι της Κύπρου πρέπει γλωσσικά να βολέψουνε τους 100,000 αλλόγλωσσους ξένους της χώρας! Πρωτάκουστο όχι μόνο για εμένα αλλά και για κάθε πολίτης της πολύγλωσσης Ευρωπαικής Ένωσης. Ήδη στην Κύπρο υπάρχει μια γλωσσική σύγχυση που έχει δημιουργήσει ένα γλωσσικό κράμα νεοελληνικών, κυπριακών και αγγλικών εξ ου και χιλιάδες νέοι μας δεν μπορούνε να ανταποκριθούνε στις παγκύπριες εξετάσεις των νέων ελληνικών αφού μαθαίνουνε μιά γλώσσα που δεν χρησιμοποιείται στο περιβάλλον τους ή καν από τους ιδίους. Τραγικό είναι το γεγονός ότι πολλές φορές ελληνικές λέξεις στην αγγλική προφέρουνται με τον αγγλικό τρόπο όπως το pause (παύση), podium (πόδειον) κτλ. ενώ οι νέοι μας το βρίσκουν υπερβολικά δύσκολο να μάθουνε τις αντίστοιχες ελληνικές φράσεις που μαθαίνουνε στην αγγλική.

Η πραγματικότητα πονάει αλλά ακόμη να μας χαστουκίσει! Όταν το 2050 οι ξένοι αλλόγλωσσοι διπλασιαστούνε στην Κύπρο η ελληνική γλώσσα θα πάρει την αντίστοιχη κατιούσα. Μελλοντικά είναι πιθανότατον οι μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες των μεταναστών να απαιτήσουνε την δημιουργία σχολείων όπου θα διδάσκονται οι γλώσσες τους στο όνομα της ‘‘πολυπολιτισμικής’’ ευρωπαϊκής κοινωνίας. Αυτό θα δημιουργήσει ένα πληθυσμιακό μωσαϊκό με κανένα κοινό στοιχείο και η μικρή Κύπρος θα καταλήξει να γίνει τα Βαλκάνια.

Το κράτος πρέπει να πάρει αμέσως μέτρα:
1. Νομοθεσίες για αναγραφή των πάντων σε τουλάχιστον μιά από τις επίσημες γλώσσες του κράτους
2. Φορολογία για πινακίδες σε άλλες γλώσσες
3. Απαγόρευση των πινακίδων σε μιά και μόνο γλώσσα που δεν είναι επίσημη
4. Υποχρεωτική εκμάθηση των ελληνικών για όλους τους αλλόγλωσσους για πρόσληψη όλους τους τύπους και βαθμίδες εργασίας και την επιβολή μεγάλων προστίμων σε όσους εργοδότες δεν τηρούν τους νόμους.
5. Να δημιουργηθεί ένας οργανισμός, τουλάχιστον για την Ελληνική γλώσσα, όπου θα διαμορφώσει διάφορες εξετάσεις για τον έλεγχο του επιπέδου των ελληνικών για ξένους και υπηκόους με τους υπηκόους να πρέπει να περάσουνε το ύψιστο επίπεδο.

Σε μερικές δεκαετίες θα υπάρξει γλωσσικό ζήτημα στην Κύπρο με επακόλουθο τις κοινωνικές διαταραχές. Ποιά θα είναι η επίσημη γλώσσα του κράτους για να ανταποκρίνεται στην πληθυσμιακή πραγματικότητα; Τα Ελληνικά και τα Τούρκικα ή τα Αγγλικά; Όπως οδεύουνε τα πράγματα η Αγγλική θα αντικαταστήσει την Ελληνική και την Τουρκική σαν την γλώσσα του λαού καθώς επίσης και σαν επίσημη γλώσσα του κράτους εις το όνομα του βολέματος των χιλιάδων μεταναστών (που στο μέλλον θα είναι 40% του πληθυσμού από το σημερινό 16-17%), την παταγώδη αποτυχία του κράτους για να ενταχθούν στην κοινωνία και την εγκατάλειψη της ελληνικής/τουρκικής από τους Κύπριους.

Μπορεί η Αγγλοκρατία να είχε τελιώσει το 1960 αλλά τελικά οι Άγγλοι τα καταφέρανε στην μεταγγλοκρατική εποχή να μας κάνουνε Άγγλους και να μας κρατήσουν ανεπίσημα σαν αποικία.

Είς τα πέρα

Ταξιέφκω είς τα πέρα
Πόσσω μου πολλά μακρά
Να ώ άλλον κόσμον ξένον
Τζιαι κάχετις παράξενον

Τον νουν μου να πλαθκιάνω
Την γνώση μου να πολλίνω
Την ζωήν μου να πλουμήω
Τζιαινούρκες εμπειρίες να σωρέψω

Αμμά ούλλη η σκέψη μου
Πισωθκιόν εις την νήσον μου
Καχε λεπτόν εννά πιέννει
Ζαττίν η ψυσιή μου τζιιαμαί εννά μείνει

Γιαλλουρέτικον Καταφύιν

Εσού γλυτζιά μου γιαλουρού
Χάλασσα με τα ίλαρα νερά
Τζιαι τα σμαραχτένια σου μαλλιά

Που την ειδίαν που κάτω
Ήρτα νάκκον να σε ώ
Την δροσιάν σου να χαρώ

Κατωθκιόν σιρταρισμένη η άμμος σου
Σγιαν την βουβήν την ερημούσην
Οι πατημασιές μου θέαλλες σηκώννουσιν

Πάστην την επιφάνειαν σου επιπλέω
Τα τζιύμματα σου ποτζιοιμήζουν με
Ειστά άπαντα σου ταξιδεύκουν με

Νανουρίσματα τραγουδούν μου
Τα ανέμια που μαλαχτά φυσούσιν
Τζιαι τα μαλλιά σου χαϊδεύκουσιν

Την καρκιάν σου θωρώ
Μέστην βυχήν σου να θκιανέυκεται
Με το νηλιοφώς να λούζεται

Λέπκια τζιαι φτερύγια δως μου
Ξανά κοπελλούιν σου να γινώ
Που της γης το χας να γλυτώσω.

Τζιύπρος ένταμπου ένι;

Η Τζιύπρος ένναιν ελληνική
ένναινε ούτε τούρτζιικη
Η Τζιύπρος ένναιν καν τζιυπριακή
έν μια που τα πέρα ξενιτζιή

Ένι άνομη ανατειλοευρωπαία
που γουλεύκει σε πορνεία
Έν μια τζιυραδευκούσα Σριιλανκκέζα
που επαντρεύτειν γέρον χαχα

Έν μιά τριγκλάισσα Βιετναμέζα
που έν μαθαίννει ελληνικά
Έν μια πολιτιτζιά τζιινέζα
που κάμνει πεζοδρόμια

Έν ένας που τα κατεχώμενα αράπης
που ήρτεν να γουλέψει παράνομα ο ακομπώτης
Ένι ένεις του ασύλου αιτητής
που έσιει να πέρνει που τα κοπελλούθκια τούντης γης

Έν ένας μαννός πακιστανός
που να σκοτώσει αλλόθρησκον του έν ο σκοπός
Έν ένας κλεφτούρης ρουμάνος
όπως τζιαι ο βτελλάρης ο πολωνός

Η Τζιύπρος ένναινε ότι ήτον παλιά
τα ανευκάριστα της τα κοπελλούθκια
Ειστά μυλιούνια τα γαιμορούφκια ξενιτζιά
Επουλήσαν ως τζιαι την δικήν της κοκκαλίστρα