Ο συνταξιούχος

Αληθινό συμβάν που έλαβε χώρα ομπρός των μαθκιών του πατέρα μου:

Ιούνιος 2012 εις μιάλην υπεραγοράν σε πλούσιαν περιοχήν της πρωτευούσης.

Εις τον διάδρομον με τα φθαρτά ήτουν ένας ηλικιωμένος. Εσύναεν τα μαραμμένα φύλλα των μαρουλιών, γκραμπιών και λοιπών λαχανικών τα οποία εφκάλαν όσοι είχαν περάσει τζείντην ημέρα που τζαμαί τζαι ετοποθετήσαν εις το πλάι του πάγκου. Έβαλλεν τα έναν έναν μέστην σακκουλλούιν του.

Ομπρός που τους άλλους πελάτες οι οποίοι επροσπαθήσουν να αγνοήσουν την απόλυτην φτώσςειαν που εβλέπαν για να μεν τους πκιάει η κατάθλιψη, ήρτεν ένας υπεύθυνος της υπεραγοράς.

-Συγγνώμην κύριε τι κάμνετε;
-Συνάω τα φύλλα που επετάξαν οι άλλοι.
-Κύριε τα φύλλα έν για πετάξιμον. Σταματήστε τζαι παρακαλώ φύετε.
-Άδρωπε μου εν έχω να φάω.
-Κύριε, αν θέλετε τα φύλλα, να φκείτε που την υπεραγοράν, να πάτε στο πίσω μέρος του κτιρίου που πετάσσουμεν τα φύλλα τζαι πριν τα πετάξουμεν να πάεις να τα πκιάεις.

"Άκου να σου πω", απαντά εξοργισμένος ο συνταξιούχος, "εννά πκιάω τα φύλλα τζαι εννά περάσω που το ταμείον χωρίς να τα πληρώσω επειδή εν κραώ μπακκίραν τζαι έν έχω να φάω".

Τζαι έτσι έκαμεν.

Αλλά μεν ανησυχείτε, ο πρόεδρος του λαού και της εργατιάς λαλεί μας ότι η οικονομία μας πάει καλά! Ένναιν γιαυτόν που μεθαύριον εννά ρτει η Τρόϊκα;