Νηλιετινός

Νήλιε μου την αύραν σου ελιγκρέφτηκα

Δακάτω εις τα πέρα πού μαι έν ρυόν

Νήλιε μου το καταλιάιν σου επεθύμηα

Δακάτω μακρά σου πού μαι έν σκοτεινιόν

Πέψε μου νάκκον τα κάλη σου

Λιόκαμμιν να κάμουν το δέρμαν μου

Το γρουσοπόρφυρον νηλιοβούττιν σου

Να χρωματίσει τα οράματα μου

Βουλώ με την φωθκιά σου να με τυλίξεις

Τα όσθκια μου να βράσεις

Βουλώ να με το φως σου να με λούσεις

Τον νούν μου να ξηζουλίσεις

Σςωνώστου μέστο ποτήριν μου να σε πκιώ

Την φέξην της ψυσςής μου να ξαναγευστώ

Την καρκιάν μου να ξηλαρμίσω

Νηλιετινός σγιαν του λόου σου να γινώ

Λεξιλόγιον

Βράση = ζέστη

Βουλώ = θέλω

Καταλιάιν = λιακάδα

Λιγκρεύκουμαι = επιθυμώ κάτι πάρα πολύ

Λιόκαμμιν/λιοκαψία = μαύρισμα από τον ήλιο

Νηλιετινός = καθαρός σαν τον ήλιο

Νηλιοκρούση = δύση ηλίου/φεγγαριού

Ξηζουλίζω = οργώνω το χωράφι να το καθαρίσω από τα αγριόχορτα

Ξηλαρμίζω = καθαρίζω το χωράφι απ'τις πέτρες

Όσθκια = σωθικά

Σκοτεινιόν = αλλαγή καταλήξεως λέξεως σκοτείνιν [= σκοτάδι] για ομοιοκαταληξία

Φέξη = φως, λάμψη