Τα Αρκαδοκυπριακά ήτουν η αρχαία ελληνική διάλεκτος που εσυντυχάνναν οι αρχαίοι Κυπραίοι. Οι πκιο κάτω λέξεις εν χρησιμοποιούνται αλλά έν χρήσιμες καθώς οι πλείστες έχουν λιόττερες συλλαβές που τες υφιστάμενες τζαι άρα έν πιο εύχρηστές ειδικά εις την εποχήν μας που η χρήση των πολυσύλλαβων λέξεων ποφεύκεται.
ἀβλάξ = υπέροχα λαμπρόν
ἀβρεμής = εν θωρκιέται
ἄλουα = κήποι
ἄνωδα = ἄνωθεν
ἄρμυλα = παπούτσςα, υποδήματα
ἄσιστος = κοντύττερος
βρένθιξ = μαρούλλιν
βροῦκα = πράσινη ακρίδα
βρούχετος = βάτραχος
γρᾶ! = φάε!
ἔλφος = βούτηρος
ἐροῦντες = λέγοντες
ἔστη = στολή
θᾶτες = οι εργάτες χειρονακτικής δουλειάς
θίβων = κουτίν
θρόδαξ = μαρούλλιν
θύα = αρτύματα
κίβισις = τσςάντα
κίτταρις = οι φέροντες
μόψος = λεκές, τάτσα
λιμήν = η αγορά
οὔνη! = άτε!
οὔαρον = ελαιόλαδον
οὖνον = δρόμος, οδός
πιλνόν = φαίον, καφετίν, σκούρον πράσινον
ὕεσι = μεταμφίεση
